Γράφει ο Χάρης Τσούλας

(Φιλόλογος)

Πριν από λίγο διάστημα γιορτάσαμε, όπως κάθε χρόνο, την 25η Μαρτίου. Την ημέρα που σηματοδοτεί την επέτειο της Εθνικής Εξέγερσης του 1821 , της Επανάστασης που οδήγησε στο να αποτιναχτεί μετά από τεσσερισήμισι αιώνες ο οθωμανικός ζυγός και όλα όσα τον συνόδευαν: Η ανελευθερία, η υποτέλεια ο σκοταδισμός σε όλα τα επίπεδα, κοινωνικά, ηθικά, οικονομικά, εκπαιδευτικά, θρησκευτικά. Η πορεία προς την διαμόρφωση του νέου ελληνικού κράτους εντός της ιστορικής του επικράτειας οδηγούσε σε μια ολότελα νέα εποχή. Αποτελούσε αναμφίβολα μια καθολική αναγκαιότητα και πανεθνική επιθυμία που επιτέλους δικαιωνόταν.

Ας μου επιτραπεί το να παραλληλίσω την σημερινή κατάσταση κατά κάποιον τρόπο με αυτή που επικρατούσε την περίοδο 1453-1821. Σαφώς αξίζει να αναφερθεί πως τώρα ζούμε σε ανεξάρτητο κράτος, υπό καθεστώς Δημοκρατίας. Συνέχεια →

Γράφει ο Χάρης Τσούλας

(Φιλόλογος)

Ένα σημαντικό ζήτημα που απασχολεί κάθε νέο άνθρωπο της γενιάς μου, αλλά και των νεότερων γενεών, είναι το λεγόμενο “brain drain”: Σε ελεύθερη μετάφραση η “φυγή μυαλών”, με άλλα λόγια η εξαναγκασμένη μετανάστευση νέων επιστημόνων στο εξωτερικό προς αναζήτηση καλύτερων συνθηκών εργασίας. Ή, για να το θέσω και πιο σωστά, σε αναζήτηση πραγματικής εργασίας.

Η μετεγκατάσταση στο εξωτερικό για σπουδές ή για εργασία πάντοτε υπήρξε ως δυνατότητα επιλογής. Στα χρόνια της κρίσης πέρα από δυνατότητα, για πολλούς ανθρώπους ειδικά νεαρής ηλικίας, έχει φτάσει να αποτελεί μονόδρομο.

Τα στοιχεία είναι αμείλικτα και μιλούν από μόνα τους: Περίπου 500.000 άνθρωποι έχουν εγκαταλείψει την Ελλάδα από το 2008 και μετά σε αναζήτηση καλύτερης εργασιακής τύχης σε χώρες του εξωτερικού. Άνθρωποι παραγωγικών ηλικιών (18-35), πτυχιούχοι Ανώτερων και Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων είναι κάποια από τα στοιχεία του προφίλ όσων αποτολμούν να κάνουν το συγκεκριμένο βήμα στην ζωή τους. Σύμφωνα με την οργάνωση “Brain Gain” -η οποία κάνει έρευνες για το πώς μπορεί να αποφευχθεί αυτή η διαρροή μυαλών στο εξωτερικό- 6 στους 10 νέους που εγκατέλειψαν την χώρα μας το έκαναν από το 2011 και μετά ενώ οι περισσότεροι από αυτούς σχεδιάζουν να επιστρέψουν πίσω μακροπρόθεσμα (από 5 χρόνια μετά το νωρίτερο έως όταν εγκαταλείψουν τον επαγγελματικό τους στίβο το εργότερο). Όσοι ερχόμαστε σε επαφή με νέους ανθρώπους είτε μέσω κοινωνικών συναναστροφών, είτε λόγω επαγγελματικής ιδόιτητας βλέπουμε πως όλα αυτά αποτελούν ζοφερή πραγματικότητα. Συνέχεια →

Γράφει ο Χάρης Τσουλάς

(Φιλόλογος)

Στο προηγούμενο κιόλας άρθρο, μεταξύ των “κατορθωμάτων” της εθνικολαϊκίστικης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ είχα αναφέρει και τον περίφημο “νόμο Παππά” για τα τηλεοπτικά κανάλια. Δεν πέρασε πολύς καιρός και η ίδια η πραγματικότητα επιβεβαίωσε πως επρόκειτο για μια απόλυτη αστοχία της κυβέρνησης Τσίπρα- Καμμένου, από τις πολλές που έχουν συμβεί τους τελευταίους 21 μήνες.

Αντισυνταγματικός και με την βούλα λοιπόν κρίθηκε ο νόμος που έφερε η κυβέρνηση για τους τηλεοπτικούς σταθμούς και που προέβλεπε την λειτουργία μόλις τεσσάρων ιδιωτικών καναλιών πανελλήνιας εμβέλειας, μετά την γνωστή διαδικασία του διαγωνισμού που έλαβε χώρα στα τέλη του καλοκαιριού. Για την αντισυνταγματικότητα απεφάνθη οριστικά το Συμβούλιο της Επικρατείας στην συνεδρίαση που έλαβε χώρα στις 26-10-2016, με ψήφους 14 υπέρ και 11 κατά.

Σύμφωνα με όσα ειπώθηκαν έκτοτε, οι κυβερνώντες αναμένεται να φέρουν νέο νόμο ο οποίος προβλέπει πως θα εκπέμπουν όλα τα κανάλια του διαγωνισμού (και των τελικών υπερθεματιστών και τα απορριφθέντα), με προσωρινές άδειες λειτουργίας. Με άλλα λόγια τους γύρισε “μπούμερανγκ” η διαδικασία που οι ίδιοι εκκίνησαν, αφού και τα κανάλια δεν περιόρισαν αλλά και τους καναλάρχες κατόρθωσαν να κάνουν συμπαθείς σε μεγάλη μερίδα του κόσμου. Όμως όλη η ουσία και το νόημα δεν βρίσκεται σε αυτό. Συνέχεια →